تجمع سفارش و اوردربلاک های فِرِش:

بازار به صورت پیوسته  از جایی که تجمع سفارش ها زیاده ، به جای دیگه ای که تجمع سفارش داره، حرکت میکنه. و عموما دوست داره نقطه جامونده ای توی بازار به جا نذاره.

همون طور که میدونیم این تجمع سفارشات در کندل هایی به اسم اوردربلاک انباشته  میشن. پس وقتی قیمت میاد و یه اوردربلاک رو میبینه،در واقع سفارشات اونجا رو مصرف کرده. و توی دفعات بعد  مشکلی واسه عبور از اون سطح نداره.

یکی از بهترین راه های ترید، میتونه ورود با اوردربلاک های فِرِش تایم های بالا باشه. به این صورت که محدوده اون اوردربلاک رو مشخص میکنیم و میریم تایم های خیلی پایین تر و اونجا دنبال اوردربلاک های فِرِش میگردیم.

ورود با اون اوردربلاک ها  در تایم های پایین ریسک به ریوارد بسیار مناسبی رو واسمون فراهم میکنه.

اولین شرط تایید یک اوردربلاک اینه که قیمت بالای اون اوردربلاک توسط کندل بعدی یا بعد ترش  کلوز کنه. به این کلوز کردن میگن بریک  کردن.

شرط دوم واسه تایید یک اوردربلاک مومونتم بعد از اون هست. پس چیزی که واسه ما مهمه اینه که  از اون اوردربلاک اندازه دو تا آی تی ار همون تایم فاصله بگیره و بدون این که با کندل رنگ مشابه اوردربلاک وارد محدوده اوردربلاک بشه.

محدوده اوردربلاک از های تا لو اون کندل اوردربلاک هست. و اگر یک کندل قرمز رنگ وارد این محدوده بشه (حتی اندازه یک پوینت) دیگر آن اوردربلاک برای ما فِرِش نیست. و در دفعات بعد با این اوردربلاک ترید نمیکنیم.

نمونه یک اوردر بلاک مصرف شده

در بین اوردربلاک های فِرِش اوردربلاک هایی که لو اونها  توسط کندل بعدی یا بعدتر خودشون دیده نشده اوردربلاک های معتبر تری هستند. پس میتوان این اوردربلاک ها رو فِرِش نوع1 و توی مواردی که لو اونها دیده شده فِرِش نوع 2 نامگذاری کرد.

خب نحوه ترید کردن:

ما یک اردر بلاک فِرِش مثلا تایم 4 ساعته پیدا میکنیم.

در روش سنتی ما توی اپن این اوردربلاک و نیمه بالایی بدنه اون سفارش ست میکردیم اما میخوایم بررسی کنیم که  چطوری نقطه صفر ورود پیدا  کنیم.

دوتا اوردربلاک داریم که  انتظار داریم در آینده قیمت  اگر خواست از اوردربلاک 4 ساعته برگرده در اثر واکنش به این دو محدوده  تایم پایین داخل اوردربلاک 4 ساعته برگرده.

تایم 5 دقیقه همون اوردربلاک

و نتیجه واکنش