آیا به دنبال راهنمایی برای معامله با CFD یا قرارداد ما به التفاوت در فارکس هستید؟ درس زیر به شما کمک می کند.
CFD یا قرارداد ما به التفاوت چیست؟
CFD مخفف Contract For Difference است. CFD یک ابزار مالی قابل معامله است که منعکس کننده تغییرات قیمت دارایی پایه است.
قرارداد ما به التفاوت (CFD) توافقی بین خریدار و فروشنده برای مبادله تفاوت بین قیمت فعلی یک دارایی پایه و قیمت آن هنگام بسته شدن معامله است. کاری که CFD به شما اجازه می دهد انجام دهید این است که احتمال افزایش یا کاهش قیمت یک دارایی را بدون نیاز به مالکیت آن دارایی واقعی پیش بینی کنید.
منطق پشت معاملات CFD ساده است. اگر قیمت یک دارایی 5 درصد افزایش یابد، CFD شما نیز همین کار را می کند. از طرف دیگر، اگر قیمت 5 درصد کاهش یابد، CFD شما نیز 5 درصد از ارزش خود را از دست می دهد.
CFD ها شما را قادر می سازند تا روی افزایش یا کاهش قیمت ها بدون در نظر گرفتن مالکیت دارایی پایه شرط بندی کنید.
و می توانید از آنها برای ترید در طیفی از بازارها مانند فارکس، سهام، شاخص ها، کالاها و ارزهای دیجیتال استفاده کنید.
برای این درس، ما بر روی CFD های فارکس تمرکز خواهیم کرد.
CFD های فارکس به شما این امکان را می دهند که بر اساس قدرت (یا ضعف) یک ارز در مقابل ارز دیگر معامله کنید.
معاملات CFD (قرارداد ما به التفاوت) عبارت است از خرید و فروش قراردادهای ما به التفاوت (CFD) از طریق یک ارائه دهنده آنلاین که خود را به عنوان ارائه دهندگان یا پرووایدرهای CFD معرفی می کنند.
هنگامی که پوزیشن CFD را با یک ارائه دهنده CFD باز می کنید، یک CFD بین خودش و شما ایجاد یا صادر می کند. بنابراین نام دقیقتر برای ارائهدهنده CFD، خالق CFD یا صادرکننده CFD است. آژانسهای نظارتی در واقع از اصطلاح صادرکننده CFD استفاده میکنند.
هنگام معامله در فارکس، یک CFD شامل توافق یا قراردادی در مبادله تفاوت قیمت یک جفت ارز خاص، بین زمانی که یک قرارداد باز می شود و زمانی که در آن بسته می شود، است.
هنگامی که قرارداد بسته شد، مابه التفاوت قیمت بسته و باز شدن CFD را دریافت یا پرداخت خواهید کرد.
- اگر تفاوت مثبت باشد، صادرکننده CFD به شما پول می دهد.
- اگر تفاوت منفی باشد، شما به صادرکننده CFD پرداخت می کنید.
- با CFD ها، می توانید در مورد تغییرات قیمت در هر جهتی حدس بزنید.
پوزیشن خرید و فروش در CFD یا قرارداد ما به التفاوت
خرید و فروش همان پوزیشن لانگ یا کوتاه (Long and short) در معاملات CFD اصطلاحاتی هستند که به موقعیتی که در یک معامله می گیرید اشاره دارند. می توانید یک CFD با پوزیشن لانگ یا کوتاه را باز کنید.
بنابراین هنگام باز کردن یک CFD، این انتخاب را خواهید داشت:
- CFD را با قیمت درخواستی مشخص شده بخرید (go long).
- CFD را به قیمت پیشنهادی مشخص شده بفروشید (go short).
انتخابی که در اینجا انجام میدهید، دیدگاه شما را از پیش بینی جهت حرکت قیمت دارایی پایه، منعکس میکند. و بدان معنی است که:
- پوزیشن خرید یا long position به معنای انعقاد قرارداد CFD با این انتظار که قیمت دارایی پایه از نظر ارزش افزایش یابد. برای نمونه شرط می بندید که قیمت از اینجا بالا می رود.
- short position پوزیشن فروش به معنای انعقاد قرارداد CFD با این انتظار که قیمت دارایی پایه از نظر ارزش کاهش یابد. یعنی شرط می بندید که قیمت از اینجا پایین می آید.
برای بستن معامله، برعکس معامله باز عمل می کنید. در هر دو مورد، وقتی پوزیشن CFD خود را می بندید، سود یا زیان شما تفاوت بین قیمت بسته شدن و قیمت باز پوزیشن CFD آنها است.
میزان سود یا زیان نشان دهنده این تفاوت ضرب در اندازه (تعداد واحدها) پوزیشنی است که معامله کرده اید. به اضافه هر گونه کارمزد و سایر هزینه ها مانند هزینه های بهره در پوزیشن هایی که یک شبه نگه داشته شده اند.
همانطور که از نام آن پیداست، CFD قراردادی است بین دو طرف برای مبادله تفاوت در قیمت یک دارایی پایه، بین زمانی که یک قرارداد باز می شود و زمانی که در آن بسته می شود.
- اگر دارایی افزایش یابد، خریدار از فروشنده پول نقد دریافت می کند.
- در صورت کاهش قیمت دارایی، فروشنده پول نقد را به خریدار می پردازد.
به عنوان مثال، اگر فکر می کنید GBP/JPY قرار است قیمتش کاهش یابد، CFD را به GBP/JPY می فروشید. شما همچنان تفاوت قیمت را بین زمانی که پوزیشن معامله باز می شود و زمانی که بسته می شود مبادله خواهید کرد.
اما در صورت کاهش قیمت پوند/ین، سود و در صورت افزایش قیمت پوند/ین، ضرر خواهید کرد.
تسویه CFD یا قرارداد ما به التفاوت
CFD ها با پول نقد تسویه می شوند، اما مبلغ واقعی هرگز به صورت فیزیکی مبادله نمی شود. تنها وجه نقدی که در واقع دست به دست میشود، تفاوت بین قیمت دارایی پایه در زمان باز شدن CFD و بسته شدن CFD است.
تفاوت بین قیمت باز و بسته شدن معامله به صورت نقدی بر حسب مبلغی که حساب شما در آن است تسویه می شود. و هیچ گونه دارایی فیزیکی تحویل داده نمی گردد.
به عنوان مثال، هنگامی که یک پوزیشن CFD شامل EUR/USD را می بندید، هیچ یورو یا دلار واقعی به صورت فیزیکی مبادله نمی گردد.
با CFD ها، شما اساساً بر روی افزایش یا کاهش قیمت دارایی پایه در آینده، در مقایسه با قیمت زمانی که قرارداد CFD باز می کنید، شرط بندی می کنید.
در ایالات متحده، CFD ها ممنوع هستند، بنابراین معامله گران خرده فروشی فارکس ایالات متحده محصولی به نام قراردادهای معاملات نقطه ای یا اسپات فارکس (rolling spot FX contracts) را معامله می کنند.
از نظر تکنیکالی، آنها متفاوت از CFD ها در نظر گرفته می شوند، اما از لحاظ عملکردی، آنها یکسان هستند. هر دو قراردادهای تسویه نقدی در یک جفت ارز خاص هستند که به شما امکان می دهد در معرض تغییرات قیمت آن جفت ارز قرار بگیرید.
زمانی که قرارداد بسته شد، مابه التفاوت قیمت پایانی و شروع قرارداد را دریافت یا پرداخت خواهید کرد. هر دو به شما این امکان را میدهند که در معرض غیرمستقیم دارایی پایه (جفت ارز) قرار بگیرید.
به این معنی که شما هرگز در واقع مالک ارزهای پایه نخواهید بود، اما ممکن است در نتیجه تغییرات قیمت در دارایی پایه، سود کسب کنید یا متحمل ضرر شوید.
مشتقات خارج از بورس (OTC)
CFD ها به عنوان مشتقات خارج از بورس (OTC) شناخته می شوند، زیرا آنها به طور مستقیم بین دو طرف معامله می شوند و نه در بورس مرکزی. و دو طرف درگیر، شما و کارگزار شما هستید.
به جای خرید یا فروش ارزهای فیزیکی، شما در حال معامله CFD هستید که قراردادی است که به شما امکان می دهد در مورد افزایش یا کاهش قیمت یک جفت ارز پیش بینی کنید.
CFDs = مشتقات اهرمی
قبلاً بحث کردهایم که چگونه CFDها محصولات مالی به شکل مشتقات هستند که معاملهگران خرد را قادر میسازد تا تغییرات قیمت دارایی را بدون مالکیت خود دارایی حدس بزنند. اما یکی دیگر از ویژگیهای برجسته CFDها این است که آنها با مارجین معامله میشوند و اهرمی را فراهم می کند.
CFD ها مشتقات اهرمی هستند. معامله با اهرم به این معنی است که شما می توانید یک پوزیشن بزرگ را بدون نیاز به قرار دادن کل مبلغ باز کنید.
فرض کنید میخواستید یک پوزیشن GBP/USD معادل یک لات استاندارد (100000 واحد) باز کنید. بدون اهرم، شما باید تمام پول را پیشاپیش قرار دهید. اما با یک محصول اهرمی مانند CFD، ممکن است فقط 3٪ از هزینه یا کمتر را متحمل شوید.
این بدان معنی است که شما می توانید یک پوزیشن CFD را باز کنید، در حالی که تنها درصد کمی از ارزش کل اندازه پوزیشن را به عنوان سپرده یا مارجین قرار دهید.
مقدار پول مورد نیاز برای باز کردن و حفظ یک پوزیشن اهرمی مارجین نامیده می شود و کسری از ارزش یا اندازه کل پوزیشن را نشان می دهد.
هنگام معامله CFD یا قرارداد دو نوع مارجین وجود دارد:
- مارجین اولیه، سپرده اولیه مورد نیاز برای باز کردن یک پوزیشن است.
- مارجین نگهداری (Maintenance margin) یا حداقل وجه تضمین، به مارجین اضافی گفته می شود که برای پوزیشنی که نزدیک به زیان
می شود و مارجین اولیه قادر به پوشش آن نیست در نظر گرفته می شود.
اگر نتوانید مارجین مورد نیاز معامله خود را حفظ کنید، یک کال مارجین از ارائه دهنده CFD دریافت خواهید کرد که از شما می خواهد وجوه بیشتری را در حساب خود واریز کنید.
اگر این کار را نکنید، پوزیشن به طور خودکار بسته می شود و ضررهای اتفاق افتاده آشکار می شود و به عنوان معامله مارجین (trading on margin) شناخته می شود.
به عنوان مثال، برای یک قرارداد CFD با نسبت اهرمی 50:1، که مارجین مورد نیاز 2٪ است، شما فقط باید یک مارجین اولیه 200 دلاری را سپرده گذاری کنید تا در معرض 10000 دلار یورو/دلار آمریکا قرار بگیرید.
نسبت لورج یا اهرمی، نسبت بین کل ارزش پوزیشن CFD فرضی (آن چیزی است که معاملهگر خردهفروش در معرض آن قرار دارد) و مبلغ سپردهشده توسط معاملهگر خردهفروش (نیاز به مارجین اولیه) است. شما عملاً 98 درصد دیگر ارزش CFD را قرض میگیرید.
سود یا زیان بر اساس تغییرات در ارزش کل اندازه پوزیشن یا ارزش تصوری است. و بدان معناست که اگرچه شما فقط کسری از کل ارزش فرضی پوزیشن CFD آن را پرداخت میکنید، اما مستحق همان سود و زیان هستید که اگر 100٪ از کل ارزش فرضی را پرداخت کرده باشید.
به عنوان مثال، اگر ارزش کل پوزیشن اولیه شما در یک معامله CFD 10000 پوند باشد و نسبت لورج ارائه شده توسط یک شرکت 100:1 باشد، مارجین مورد نیاز اولیه برای شما 1% از 10000 پوند تعیین می شود، بنابراین شما باید 100 پوند واریز کنید.
حرکت بازار 0.5% در برابر پوزیشن شما، که در اصل 10000 پوند ارزش داشت، منجر به زیان 50% (50 پوندی) در مقابل مارجین سپرده شده شما می شود.
ماهیت اهرمی CFD ها
ماهیت اهرمی CFD ها به این معنی است که معامله گران خرده فروشی می توانند در معرض زیان بیش از وجوه سپرده شده خود، باشند. بسته به لورج استفاده شده و نوسانات دارایی پایه، سرعت و حجم زیان می تواند قابل توجه باشد.
ما معمولاً نسبت های اهرمی تا 500:1 را برای CFD های فارکس می بینیم. با نسبت اهرمی 500:1، یک معامله گر خرده فروشی ممکن است پوزیشن CFD به ارزش 1,000,000 دلار با سپرده اولیه (نیاز به مارجین) فقط 2000 دلار باز کند.
چنین نسبت های لورجی بالا CFD ها را به ویژه از لحاظ قیمت حساس می کند.
در بازارهایی که به سرعت در حال حرکت هستند، قیمت ها می توانند گپ داشته باشند و زیان ها می تواند از سپرده اولیه بیشتر شود.
بسیاری از معامله گران خرده فروشی می توانند یک مانده حساب منفی داشته باشند. یعنی می توانند تمام پول خود را از دست بدهند و پول بیشتری به ارائه دهنده CFD خود بدهکار باشند.
اهرم یا لورج چیزی است که ترید در فارکس را جذاب می کند زیرا معامله گران را قادر می سازد تا پوزیشن های بزرگتری نسبت به آنچه که با پول خود می توانند بپردازند باز کنند که پتانسیل بازدهی کلان را افزایش می دهد.
خلاصه
معامله گران جدید ممکن است تعجب کنند که چگونه ممکن است معامله گران فارکس ارزهایی را که مالک آن نیستند بخرند یا بفروشند.
آنها همچنین اغلب با مفهوم فروش چیزی قبل از خرید گیج می شوند. پاسخ در این واقعیت نهفته است که معامله گر در حال معامله یک مشتقه است، نه خود ارزهای واقعی. از آنجایی که شما و کارگزار فارکس شما به جای دارایی های واقعی پایه، قراردادهایی را با یکدیگر مبادله می کنید، نیازی به مالک چیزی قبل از فروش نیست.
این مشتقات قراردادهای ما به التفاوت یا CFD نامیده می شوند. ابزار مشتقه ابزاری مالی است که قیمت آن وابسته به نوسانات قیمت دارایی پایه یا ناشی از آن است.
CFD قراردادی است که بر اساس آن دو طرف توافق می کنند که تفاوت قیمت بین قیمت آغازین و قیمت پایانی قرارداد را مبادله کنند.
هنگام معامله CFD، شما به طور موثر بر روی افزایش یا کاهش قیمت دارایی پایه در آینده، در مقایسه با قیمت زمانی که قرارداد CFD باز می شود، شرط بندی می کنید.
هرچه قیمت دارایی در جهتی که پیشبینی کردهاید بیشتر حرکت کند، سود بیشتری خواهید برد. اما هرچه بیشتر خلاف شما حرکت کند، بیشتر ضرر خواهید کرد.
شما می توانید یک CFD باز کنید در حالی که تنها درصد کمی از ارزش معامله را کاهش می دهید که به عنوان معاملات اهرمی یا معاملات مارجین شناخته می شود.
در ایالات متحده، از آنجایی که CFD ممنوع است، معامله گران فارکس خرده فروشی محصول کمی متفاوت به نام قراردادهای FX رولینگ، قراردادهای معاملات نقطه ای یا اسپات فارکس را معامله می کنند. اما هر دو روش اساساً فارکس را به یک روش معامله می کنند.
در زبان صنعتی، آنها با هم به عنوان قراردادهای خرده فروشی FX/CFD یا Retail FX/CFD contracts شناخته می شوند.
کارگزاران فارکس این مشتقات، CFD یا قراردادهای FX رولینگ را برای معاملهگران خردهفروش ایجاد میکنند.
از آنجایی که معاملهگران خردهفروشی فارکس نمیتوانند به بازار نقدی FX دسترسی داشته باشند یا معامله کنند، این تنها راهی است که میتوانند فقط روی قیمت جفت ارزها حدس بزنیم و شرط بندی کنند.
اما اگر در بازار FX معامله نمیکنید، پس دقیقاً کجا معامله میکنید؟
درس بعدی به توضیح این سوال کمک می کند.
- پشتیبانی مناسب در تحلیل، استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک و سرمایه خود را در خدمات ما از جمله درخواست تحلیل سهم، اکسپرت مدیریت سرمایه و سفارش اکسپرت انتخاب کنید.
CFD یا قرارداد مابه التفاوت در فارکس، یک قرارداد معاملاتی است که در آن سرمایهگذاران در مورد حرکت قیمت جفت ارزها بدون داشتن داراییهای اساسی واقعی گمانهزنی میکنند. در عوض، تفاوت قیمت را از زمان گشایش قرارداد تا زمان بسته شدن آن مبادله می کنند.
پوزیشن لانگ در CFD به معنی خریدن دارایی با امید به افزایش قیمت آن در آینده است، در حالی که پوزیشن شورت به معنی فروشندگی دارایی با امید به کاهش قیمت است.
لورج یا اهرم در ترید، استفاده از سرمایه اضافی یا وام برای افزایش میزان معاملات است، که میتواند سود را افزایش یا کاهش دهد و ریسک را افزایش دهد.