فراکتال ساختاری است که شما می توانید آن را به صورت هندسی در یک کپی کوچکتر یا مینیاتوری از خودش به طور نامحدود تکرار کنید. به عبارت دیگر Fractal ساختاری است که هر بخش از آن با کلش همانند است. Fractal از دور و نزدیک یکسان دیده می‌شود. به این ویژگی خودهمانندی میگویند. واژه فراکتال در سال ۱۹۷۶ توسط ریاضیدانی به نام بنوآ مندلبرو وارد دنیای ریاضی شد. مندلبرو بازارهای مالی را نمونه‌ای از «تصادفی بودن رام‌نشدنی»، که ویژگی‌شان تمرکز و وابستگی بلندمدت است، می‌دانست.
در اواخر دهه ۸۰، مندلبرات از داده‌های میان‌روزانه اولسن و همکارانش استفاده کرد تا نظریه Fractal را به ریزساختار بازار اعمال کند. این همکاری به انتشار نخستین مقاله‌های جامع درباره قانون مقیاس در مالیه انجامید. که ویژگی‌های مشابهی را در مقیاس‌های زمانی متفاوت نمایش و بینش مندلبرات درباره ذات فراکتالی ریزساختارهای بازار را تأیید می‌کنند. مندلبرات پژوهش هایش در این زمینه را در دو کتاب فراکتال‌ها و مقیاس در مالی رفتاری بازارها شرح داده است.
