چالش های اجرای A-Book در معاملات برای بروکر FX چیست؟

این مقاله برای شما که به دنبال درک عمیق‌تری از عملکرد و چالش های اجرای A-Book توسط بروکر FX هستید، بسیار مفید است.

چالش های اجرای A-Book برای بروکر FX

مدل اجرای A-Book چالش های منحصر به فرد خود را دارد.

یک بروکر فارکس A-Book تنها در صورتی می‌تواند از مارک آپ ها سود کند که نرخ‌هایی که با LP معامله می‌کند بهتر از قیمت‌هایی باشد که کارگزار با مشتریانش معامله می‌کند.

در غیر این صورت، کارگزار ریسک بازار را منتقل می کند اما هیچ سودی به دست نمی آورد و احتمالاً حتی ممکن است متحمل ضرر گردد.

نکته تفاوت اسپرد و مارک آپ چیست؟

• مارک آپ هزینه اضافی است که کارگزار به قیمت معامله بیشتر از مبلغی که خود توسط ارائه دهندگان نقدینگی (که قیمت گذاری برای ابزارهای مالی مختلف را ارائه می کنند) دریافت می کند، اضافه می کند.
• Markup می تواند در معاملات متفاوت باشد و راهی برای سودآوری کارگزاران است. به عنوان مثال، اگر ارائه‌دهنده نقدینگی قیمتی معادل 100 دلار برای یک سهام ارائه دهد، کارگزار ممکن است 102 دلار از شما دریافت کند، بنابراین مارک آپ 2 دلاری ایجاد می‌کند.

• Spread: اسپرد تفاوت بین قیمت خرید و قیمت فروش یک ابزار مالی است. به عنوان مثال، اگر قیمت پیشنهادی 100 دلار و قیمت پیشنهادی 102 دلار باشد، اسپرد 2 دلار است. اسپرد راه دیگری است که بروکر FX می توانند درآمد کسب کنند، زیرا کارگزار با قیمت های بالاتر از خرید خود می فروشد.

مثال: A-Broker از دست دادن پول به دلیل مارک آپ منفی

در اینجا مثالی آمده است که نشان می‌دهد وقتی یک کارگزار قیمت‌های بدتری را از یک ارائه‌دهنده نقدینگی در مقایسه با قیمت‌هایی که کارگزار برای مشتری خود ارائه می‌کند، دریافت می‌کند، چه اتفاقی می‌افتد.

السا یک پوزیشن خرید AUD/USD را در 0.7500 باز می کند.

اندازه پوزیشن او 1000000 واحد یا 10 لات استاندارد است. یعنی حرکت 1 پیپ برابر با 100 دلار است.

بلافاصله پس از آن، کارگزار ریسک را با باز کردن یک پوزیشن خرید با LP در 0.7502 انتقال می دهد.

توجه داشته باشید که چگونه قیمت خرید ارائه شده توسط کارگزار به السا بهتر از قیمت خرید ارائه شده توسط LP به کارگزار است.

کارگزار نرخ‌های بهتری نسبت به LP به السا ارائه می‌کند. از دیدگاه کارگزار، این خوب نیست.

AUD/USD افزایش قیمت دارد.

السا تصمیم می گیرد از پوزیشن خود در 0.7550 خارج شود که منجر به افزایش 50 پیپ یا 5000 دلار (100 در 50 پیپ) می شود.

کارگزار همچنین از پوزیشن خود با LP در 0.7548 خارج می شود.

قیمت فروش کارگزار به السا بهتر از قیمت فروش LP به کارگزار است. یک بار دیگر، کارگزار نرخ های بهتری به السا نسبت به نرخ هایی که ازLP  دریافت می کند، ارائه کرده است.

همانطور که می بینید، این یک عملیات زیان ده برای کارگزار است. کارگزار نمی تواند به این روش ادامه دهد وگرنه برای مدت طولانی در ترید باقی نخواهد ماند.

اگر کارگزاری بخواهد برای منبع درآمد اصلی خود به Markup قیمت تکیه کند، تفاوت قیمت بین آنچه از تامین کنندگان نقدینگی دریافت می کند و آنچه برای مشتریانش ارسال می کند باید به نفع کارگزار باشد.

کارگزار این کار را با موارد زیر انجام می دهد:

• استفاده از قیمت های تامین کننده نقدینگی به عنوان منبع برای اطلاع به مشتریان خود. اساساً کارگزار فقط در مواردی که Markup سودآور باشد، نرخ ها را به مشتریان نشان می دهد.
• ورود به معامله با تامین کننده نقدینگی همزمان با مشتری. این ترید به عنوان هج، Offset یا پوشش نیز شناخته می شود.

اگر این معامله با تاخیر انجام گردد، اگر قیمت به سرعت در حال تغییر باشد، باز هم ممکن است کارگزار متحمل ضرر شود.

تجربه لغزش قیمت یا Slippage، خطر اجرای A-Book برای یک کارگزار است. وقتی یک قیمت را به مشتری نشان می دهد، کارگزار A-book باید آن قیمت را اجرا کند.

بنابراین وقتی نوبت به پوشش ریسک فرا می رسد، باید مطمئن شود که قیمت های بهتری را از تامین کنندگان نقدینگی خود دریافت می کند. در غیر این صورت، کارگزار در نهایت قیمت بهتری به مشتری خود می دهد و ضرر می کند.

و معادل همان فروشگاه مواد غذایی است که یک قرص نان را به قیمت 5 دلار به مشتریان خود می فروشد که آن را به قیمت 4 دلار خریداری کرده است.

اگر فروشگاه می‌خواهد از فروش نان سود کسب کند، باید مطمئن شود که آیا به مشتری خود وعده 5 دلاری نان داده است. و می‌تواند آن را با قیمت کمتر از 5 دلار از تامین‌کننده عمده‌فروشی خود دریافت کند. در غیر این صورت، فروشگاه مواد غذایی برای مدت طولانی دوامی ندارد.

اجرای STP: چگونه بروکر FX ریسک خود را مدیریت می کنند

کارگزار A-Book گاهی اوقات به عنوان کارگزار STP نیز معروف است. اما این در واقع نادرست است.

در حالی که هر دو از نظر اینکه ریسک بازار را منتقل می کنند شبیه هستند دو روش متفاوت برای یک اردر را اجرای می کنند.

در این بخش تفاوت بین اجرای A-Book و STP را توضیح خواهیم داد.

پردازش مستقیم یا Straight-Through Processing اصطلاحی است که معمولاً به STP خلاصه می گردد.

ممکن است این مخفف را دیده باشید که توسط برخی کارگزاران فارکس در وب سایت های خود ذکر شده است.

مهم است بدانید که اصطلاح STP توسط صنعت خرد فارکس ربوده شده است و معنای دیگری به آن داده شده است.

در اصل، STP اصطلاحی بود که زمانی معرفی شد که ترید الکترونیک در آن روزگار در دسترس قرار گرفت. و روشی را که شرکت‌ها برای بهینه‌سازی سرعت پردازش تراکنش‌ها استفاده می‌کنند، توضیح می داد.

ترید الکترونیکی STP را امکان پذیر می کند، که توسط آن معاملات الکترونیکی نیز می توانند به صورت الکترونیکی پردازش و تسویه حساب گردند. 

از آنجایی که STP شامل هیچ کاغذبازی و مداخله کمی انسانی نیست، خطاها عمدتا حذف می گردند و به طور چشمگیری هزینه های عملیاتی و ریسک را کاهش می دهد.

به طور خلاصه، STP این امکان را فراهم می کند که کل فرآیند ترید به صورت الکترونیکی بدون نیاز به کلید زدن مجدد یا مداخله دستی انجام گردد.

STP در ابتدا اینگونه تعریف شد، اما پس از آن صنعت خرد فارکس تصمیم گرفت در استفاده از آن خلاقیت به خرج دهد.

امروزه از آن به عنوان اصطلاحات تخصصی بازاریابی استفاده می‌شود و به این معنا است که بروکر FX اردرهای شما را دست نمی‌زند یا در آن دخالت نمی‌کند و از ضرر شما سود نمی‌برد، زیرا اردرهای شما را مستقیماً به بازار می‌فرستد تا پردازش گردند.

همانطور که قبلاً آموخته اید، اردرهای شما هرگز به سمت بازار ارسال نمی گردند زیرا بروکر FX شما تنها طرف مقابل شما است و همیشه برعکس معامله شما را انجام می دهد.

بیایید ببینیم اجرای STP در واقع چگونه کار می کند.

A-Book در مقابل STP

معامله ای که روی آن A-Book اجرا شده است، گاهی اوقات با حالت STP شده یا به اصطلاح ساده تر با STP همراه است.

بروکر FX ممکن است از آنها در بازاریابی خود به جای یکدیگر استفاده کنند، اما آنها یکسان نیستند. مهم است که تمایز بین این دو مفهوم را یاد بگیرید.

• STP به عنوان هجینگ قبل از معامله یا Pre-Trade Hedging شناخته می گردد.
• A-Book به عنوان هجینگ پس از معامله یا Post-Trade Hedging شناخته می گردد.

بسته به اینکه کارگزار شما یک کارگزار A-Book یا یک کارگزارSTP باشد، تجربه شما در مورد نحوه اجرای اردر شما متفاوت خواهد بود.

با یک بروکر A-book، اجرای سریعتر سفارش و حداقل تاخیر و لغزش را تجربه خواهید کرد. به این دلیل است که کارگزار ابتدا معامله شما را اجرا می کند و سپس پوشش ریسک می دهد.

با یک بروکر STP، اجرای اردر کندتر و احتمال لغزش یا Slippage بیشتر را تجربه خواهید کرد. به این خاطر است که کارگزار مطمئن می گردد که ابتدا Matching order خود را با LP انجام داده و سپس اردر شما را اجرا می کند. از این رو، آن را به عنوان هجینگ پیش از معامله می شناسند.

هنگامی که کارگزار شما یک پوزیشن جبرانی را با طرف مقابل قبل از اجرای سفارش شما اجرا می کند به عنوان پردازش مستقیم یا STP شناخته است.

چرا یک کارگزار اردر STP به جای A-Booking انجام می دهد؟

مزیت پردازش مستقیم برای کارگزار این است که لغزش بین پر کردن سفارش مشتریان و ترید پوشش‌دار را از بین می‌برد.

لغزش قیمت به تفاوت بین قیمت EXPECTED قبل از اجرای اردر و قیمت واقعی که در آن سفارش انجام می شود است.

در زبان معاملاتی، لغزش به تفاوت بین قیمت درخواستی و قیمتی که در آن اردر در واقع انجام می شود، است.

لغزش معمولاً در زمان اخبار یا اعلامیه های اقتصادی و نوسان شدید بازار رخ می دهد و می تواند مثبت یا منفی باشد.

در بازاری که به سرعت در حال تغییر است و یا در صورت تاخیر در ارسال اردر، ممکن است قیمت ارائه شده به شما در زمان اجرای سفارش شما دیگر معتبر نباشد.

این تفاوت بین این دو قیمت همان چیزی است که معمولاً به آن Price Slippage می گویند.

اگر لغزش رخ دهد، کارگزار شما قیمتی را مجدداً به شما اعلام نمی کند. در عوض، بدون توجه به جهتی که بازار در آن حرکت کرده است، اردر شما با قیمت رایج در زمان دریافت آن اجرا می شود.

لغزش متقارن است. یعنی تجربه افت قیمت به همان اندازه به نفع یا ضرر شما خواهد بود.

به منظور جلوگیری از کاهش بیش از حد قیمت اجرای اردر از قیمت مورد نظر شما، اکثر کارگزاران به شما اجازه می دهند که محدوده را در اردر بازار یا ورودی خود لحاظ کنید.

در این صورت اگر قیمت در زمان دریافت سفارش شما خارج از محدوده تعیین شده باشد، اردر شما اجرا نخواهد شد.

به عنوان مثال، اگر کارگزار قیمت خرید EUR/USD را در 1.1000 برای شما ذکر می کند، می خواهد مطمئن گردد که می تواند EUR/USD را با قیمت کمتری با LP، مثلاً 1.0999، خریداری کند.

STP به کارگزار اجازه می دهد قبل از اینکه سفارش خود را با شما تأیید کند، اطمینان حاصل کند که می تواند این قیمت را ایمن کند. در غیر این صورت، اگر اینطور نباشد، ممکن است در ترید هج یا همان پوشش دهی ریسک ضرر کند.

اما در حالی که امکان لغزش برای کارگزار از بین می رود، امکان لغزش برای شما به عنوان مشتری افزایش می یابد.

اگر قیمتی که با LP تأیید شده متفاوت از قیمتی است که شما ارسال کرده اید، این قیمتی است که سفارش شما اجرا می شود، و ممکن است بهتر (لغزش مثبت) یا بدتر (لغزش منفی) از آنچه انتظار داشتید، باشد.

چون سرعت اجرا کندتر است زیرا قبل از اینکه کارگزار بتواند معامله شما را تأیید کند، ابتدا باید تأییدیه LP خود را در مورد ترید خود با وی دریافت کند.

در طی این فرایند، ممکن است قیمت تغییر کرده باشد و قیمت تایید شده بین کارگزار و LP تغییر کرده باشد. اگر اینگونه باشد، این قیمتی است که معامله شما با کارگزار شما انجام می گردد. و این همان چیزی است که باعث لغزش می گردد.

هنگامی که یک کارگزار STP سفارش مشتری را می پذیرد، به این معنی است که بروکر آن اردر را کار می کند و به عبارتی نشان دهنده تمایل به تلاش، اما عدم تعهد برای ورود به معامله با قیمت درخواستی مشتری است.

اصل بدون ریسک یا Riskless Principal

هنگامی که یک معامله از طریق STP انجام می شود، این نوع تراکنش به عنوان تراکنش اصل بدون ریسک یا اصل منطبق شناخته است

Principal چیست؟

Principal طرف معامله است. مثلا خریدار و فروشنده. و اساسا یک کلمه فانتزی برای طرف مقابل یا همان  Counterparty است.

به یاد داشته باشید، بروکر FX شما همیشه برعکس معامله شما را انجام می دهد. وقتی خرید می کنید به شما می فروشد. و وقتی می فروشید از شما خرید می کند. و تنها طرف مقابل همه معاملات شماست.

همانطور که قبلاً آموختید، بروکر FX به عنوان طرف مقابل شما یعنی Principal، خود را در معرض ریسک بازار قرار می دهد. اما با اجرای STP، تراکنش Principal بدون ریسک امکان پذیر است.

هنگامی که اردری را نزد یک کارگزار STP ثبت می کنید، بلافاصله تلاش می کند تا اردری مشابه را با یک ارائه دهنده نقدینگی خارجی انجام دهد.

پس از تطبیق یا تکمیل کامل این سفارش Back-to-Back، کارگزار اردر را در حساب شما باز می کند یا می بندد.

به این صورت که می‌تواند به عنوان یک Principal (خریدار یا فروشنده) بدون ریسک برای هر معامله باز یا بسته شده در حساب شما عمل کند.

یک کارگزار به عنوان Principal بدون ریسک عمل می کند زیرا پس از ارسال اردر:

• ابتدا از یک تامین کننده نقدینگی خارجی برای حساب خود خرید می کند.
• آن معامله را در دفتر معاملات خود ثبت می کند و سپس
• کم یا بیش بلافاصله، به شما می فروشد.
• یا با همان قیمت با کمیسیون یا با مارک آپ بدون کمیسیون.

در نتیجه، دو تراکنش وجود دارد:

یکی بین شما و بروکر FX

یکی بین بروکر FX و بازار (همان LP شخص ثالث)

به عنوان مثال، یک بروکر FX اردر مشتری را برای خرید 100000 واحد پوند / دلار آمریکا با قیمت رایج بازار 1.4000 دریافت می‌کند و بلافاصله 100000 واحد را از یک ارائه‌دهنده نقدینگی یا LP خریداری می‌کند.

از آنجایی که هر دو معامله با یک قیمت انجام شده اند (به استثنای هر گونه Markup، کارمزد یا کمیسیون قبلاً افشا شده) یک معامله Principal بدون ریسک است. 

همانطور که می بینید، معامله شما با کارگزار و معامله کارگزار با LP مطابقت دارند. از این رو، اصطلاح Matched Principal روی آن می گذارند.

دانستن مفهوم Riskless Principal و طرف های منطبق مهم است زیرا این نزدیکترین کاری است که یک بروکر FX می تواند انجام دهد تا مانند یک بروکر FX واقعی عمل کند. 

بروکر ها می‌توانند مانند یک دلال عمل کنند، اما بر خلاف یک دلال یا نماینده واقعی، که به سادگی نقش یک پیشنهاد دهنده را با تسهیل معامله بین دو طرف مقابل مجزا بازی می‌کند، Principal (خریدار یا فروشنده به عنوان کارگزار) بدون ریسک همچنان طرف مقابل شماست.

Agency vs. Principal Trades

نماینده (Agency) در مقابل معاملات همراه با Principal: در یک معامله نمایندگی، شما به عنوان نماینده یک مشتری عمل می کنید و در معامله شرکت نمی کنید. شما فقط معامله را تسهیل می کنید. این کاری است که کارگزاران واقعی انجام می دهند. 

در معامله با Principal، شما به عنوان طرف مقابل معامله عمل می کنید و در معامله شرکت می کنید. شما فروشنده به خریدار هستید. و خریدار طرف مقابل برای فروشنده. این کاری است که افراد واسطه انجام می دهند.

و هنگامی که یک اردر بازار (Market Order) را در پلتفرم معاملاتی کارگزار خود وارد می‌کنید، همچنان طرف مقابل معامله شما را به خود اختصاص می‌دهد، اما کارگزار با وارد کردن همزمان معاملات جبران‌کننده یا Offset Trades هم با شما و هم با یک ارائه‌دهنده نقدینگی خارجی، به عنوان Principal بدون ریسک عمل می‌کند.

کارگزار شما با اضافه کردن یک Markup به قیمت ارائه شده توسط ارائه دهنده نقدینگی و یا گرفتن کمیسیون از شما درآمد کسب می کند. یعنی درآمد خود را بر اساس حجم معاملات ایجاد می کند و نه سود یا زیان معاملاتی.

کارگزار شما خود را در معرض ریسک بازار قرار نمی دهد، به این معنی که وقتی ضرر می کنید سودی نمی برد. تنها پولی که هنگام اجرای اردر شما به دست می‌آورد، از مارک آپ یا کمیسیون قیمتی است که قبلاً فاش شده است.

کارگزارانی که به این روش عمل می کنند، به عنوان کارگزاران Riskless Principal یا Matched Principal هستند.

شما می‌توانید با مشاهده فهرست ثبت‌نام بروکر در وب‌سایت آژانس نظارتی آن ، بررسی کنید که آیا کارگزار شما یکی از آن ها است یا خیر.

• پشتیبانی مناسب در تحلیل، استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک و سرمایه خود را در خدمات ما از جمله درخواست تحلیل سهم، اکسپرت مدیریت سرمایه و سفارش اکسپرت انتخاب کنید.