معامله گران خرد فارکس در واقع کجا معامله می کنند؟

محل واقعی معاملات معامله گران خرد فارکس را کشف کنید. نبض بازار را کاوش کنید و بینش های ارزشمندی از بروکرهای فارکس به دست آورید.

معامله گران خرد فارکس

در درس قبلی، یاد گرفتید که معامله گران خرد فارکس در بازار واقعی FX معامله نمی کنند.

اگر اینطور است، پس واقعاً کجا معامله می کنند؟ وقتی روی خرید یا فروش در پلتفرم معاملاتی کارگزار فارکس خود کلیک می‌کنید، سفارش‌های شما به کجا می‌رسند؟

در این درس همه چیز را برای شما آشکار خواهیم کرد.

برای اینکه بفهمیم معاملات شما به کجا می روند، ابتدا باید بفهمیم که کارگزاران و معامله گران خرد فارکس مثل خودتان در اکوسیستم بازار FX کجا قرار می گیرند.

بازار FX پراکنده و پیچیده است، اما ما سعی خواهیم کرد یک نمای کلی ساده و سبک ارائه کنیم.

بیایید تصور کنیم که دریاچه ای وسیع و بزرگ وجود دارد. دریاچه ای که بزرگتر از یک اقیانوس است.

حالا بیایید تصور کنیم که این دریاچه وسیع نشان دهنده بازار FX است.

این دریاچه عظیم خالی نیست و قایق روی آن است. قایق ها در اندازه های مختلف هستند. این قایق ها نماینده فعالان بازار در بازار FX هستند. تصور کنید هزاران قایق از این دست در آب وجود دارد.

شرکت‌کنندگان بازار تمایل دارند بانک‌ها، موسسات مالی غیربانکی (NBFIs)، شرکت‌های چندملیتی (MNCs)، سرمایه‌گذاران بزرگ نهادی، شرکت‌های معاملات الگوریتمی مانند معاملات با فرکانس بالا (HFTs)، بازارسازان الکترونیکی و غیره باشند.

برخی بزرگ هستند. برخی از آنها نسبتا بزرگ هستند.

 قایق های بزرگ بانک های تجاری بزرگ هستند. بانک هایی مانند Barclays، Citigroup، Deutsche Bank، HSBC، JP Morgan Chase و UBS. قایق های آنها بسیار بزرگ است زیرا آنها سرمایه زیادی دارند.

قایق های بزرگ گاهی به طور مستقیم با یکدیگر معامله می کنند که به عنوان ترید دوجانبه یا trade bilaterally شناخته می شود. بنابراین می توان گفت که دو قایق می توانند به صورت دوجانبه با هم معامله کنند.

وقتی این قایق‌های بزرگ به صورت دوجانبه معامله می‌کنند، فقط دو شرکت‌کننده درگیر بازار می‌دانند که قیمت‌های ارائه‌شده چیست و قیمت واقعی توافق‌شده چیست. سایر فعالان بازار (قایق ها) اصلاً به این اطلاعات دسترسی ندارند.

بانک‌ها قیمت های متفاوتی را به مشتریان مختلف ارائه می‌کنند و قیمت‌ها و حجم‌های توافق شده اغلب هرگز به صورت عمومی افشا نمی‌شوند. این امر، برای هر یک از شرکت کنندگان بازار دانستن اینکه آیا معامله آنها با قیمت خوب یا بد بوده است، را دشوارتر می کند.

اما تنها قایق ها در این دریاچه عظیم وجود ندارد. جزیره های زیادی وجود دارد. و جزایر نشان دهنده مکان های معاملاتی مختلف در بازار FX هستند.

افزایش تجارت الکترونیک در FX منجر به انفجار پلتفرم های معاملاتی و مکان های اجرایی الکترونیکی برای معاملات شد. این پلتفرم ها به پلتفرم های interdealer (IDP), single-dealer (SDP), multi-dealer (MDP) معروف هستند. 

با این حال، با ظهور مکان‌هایی مانند شبکه‌های ارتباطی الکترونیکی (ECN)، رابط‌های برنامه‌نویسی (APIs)، و تجمیع‌کننده‌های API، تمایز میان این بخش‌های سنتی شروع به محو شدن کرده است.

به طور کلی، مکان های معاملاتی جایی است که فعالان مختلف بازار می توانند گرد هم آیند و با یکدیگر معامله کنند.

هنگام معامله در یکی از این جزایر یا همان محل معاملات، فعالان بازار باید قوانین جزیره را رعایت کنند.

Anonymous Trading

این جزیره بازاری را اجرا می کند که ترید بین فعالان بازار را تسهیل می کند. برخی حتی anonymous trading را ارائه می دهند که در آن شما می توانید سفارشات را بدون افشای هویت خود برای معامله گران دیگر ارسال کنید.

به عنوان مثال، اگر خریدار بخواهد 10 میلیون واحد USD/JPY را در 110.00 بخرد و فروشنده بخواهد 10 میلیون واحد USD/JPY را در 110.00 بفروشد، سفارشات بدون افشای هویت خریدار یا فروشنده را مطابقت می دهند.

همانطور که می بینید، یک جزیره واحد وجود ندارد که در آن همه ترید انجام شود. و قیمت هایی که معامله گران خرید و فروش می کنند برای هر جزیره منحصر بفرد است.

بازار FX پراکنده است، به این معنی که بازار USD/JPY در یک محل معاملاتی از سایر مکان‌های معاملاتی جدا است. هر جفت ارز بسته به محل برگزاری، قیمت، نقدینگی و حجم معاملات خود را دارد. معاملات FX در بسیاری از مکان های مختلف به طور همزمان انجام می شود.

بنابراین به صورت واقعی یک بازار FX وجود ندارد و مجموعه ای از بازارهای مختلف است که بازار FX را تشکیل می دهد.

اگر در مورد آن فکر کنید، بازار FX به جای یک مکان واحد، واقعاً شبکه ای از مکان های مختلف برای معاملات است و جزایر از نظر اندازه متفاوت هستند. 

اندازه نشان دهنده مقدار حجم معاملاتی است که در یک جزیره رخ می دهد. قایق های مختلف در جزایر مختلف ترید می کنند. در حالی که برخی از قایق ها به اندازه کافی سرمایه دار هستند که بتوانند در هر جزیره ای معامله کنند، اکثر آنها اینطور نیستند. و بسته به جزیره، فقط قایق های خاصی مجاز هستند.

به عنوان مثال، قایق هایی وجود دارند که آنقدر ثروتمند هستند که در واقع مالک جزیره خودشان هستند.

اگر قایقی مالک جزیره باشد، هیچ قایق بزرگ دیگری (بانک) مجاز به معامله نیست. فقط قایق های ویژه و کوچکتر (مشتریان بانک) مجاز هستند. این نوع جزایر به عنوان سکوهای تک معامله گر (SDP) شناخته می شوند. نمونه هایی ازSDP و صاحبان آن عبارتند از Autobahn (Deutsche Bank)، BARX (Barclays)، Cortex (BNP) Paribas)، Neo (UBS) و Velocity (Citi) هستند. این موضوع برای اکثر قایق های بزرگ خوب است، زیرا آنها نیز جزیره منحصر به فرد خود را دارند.

مثال دیگر، دو جزیره بزرگ در وسط، تنها بزرگترین قایق ها مجاز به معامله در آنجا هستند. به افرادی که در این قایق های بزرگ ترید می کنند دلال می گویند. بنابراین در این جزایر، دلال ها در مقادیر زیادی با یکدیگر معامله می کنند.

این بازار به عنوان بازار بین معامله کنندگان (Interdealer Market) شناخته می شود. پیشوند اینتر به معنای بین یا میان است.

بازار بین معامله‌گران به عنوان بازار بین بانکی نیز شناخته می‌شود، زیرا بیشتر دلال‌ها برای بانک‌های معاملاتی چندملیتی بزرگ کار می‌کنند که به مشتریان جهانی خدمات ارائه می‌دهند.

جزایر در بازار بین معامله‌گران به عنوان پلتفرم های معاملاتی بین معامله گران (IDPs) شناخته می شوند. این نوع بسترها پلتفرم های معاملاتی الکترونیکی هستند که در آن معاملات بدون افشای هویت در بازار بین معامله گران انجام می شود. نمونه هایی از IDP ها، EBS Market و Refinitiv Matching هستند.

بازار بین دیلرهای FX جایی است که معاملات بین دیلرهای FX انجام می‌شود، در مقابل معامله‌گران و مشتریان نهایی آنها، مانند صادرکنندگان و واردکنندگان، مدیران دارایی، صندوق‌های تامینی، و حتی برخی از بروکرهای خرد فارکس هستند.

در گذشته تنها بزرگترین قایق ها در این جزایر بزرگ مجاز به معامله بودند. به این دلیل که قایق های بزرگ ترجیح می دهند فقط با قایق های بزرگ دیگر معامله کنند. آنها قایق های کوچکتر را برای معامله با خود بسیار خطرناک می دانستند.

 اما امروزه، این امکان وجود دارد که قایق‌های متوسط نیز با چسبیدن به یکی از قایق‌های بزرگ، در آنجا ترید کنند.

ما در حال حاضر وارد جزئیات نمی شویم تا همه چیز را ساده نگه داریم، اما اساساً، قایق بزرگ (بانک) به قایق متوسط (صندوق تامینی) اجازه می دهد تا به نام خود معامله کند. به این ترتیب قایق های متوسط می توانند به این جزایر بزرگ دسترسی پیدا کنند و با قایق های بزرگ دیگر معامله کنند.

در ازای امتیاز ترید به نام خود، قایق بزرگ معمولاً بر اساس حجم معاملات انجام شده، از قایق متوسط کارمزد دریافت می کند.

این روند به عنوان قرارداد کارگزاری اصلی شناخته می‌شود، قایق بزرگ در نقش کارگزار اصلی (PB) و قایق متوسط در نقش مشتری کارگزار اصلی است.

کارگزاران اصلی این امکان را برای شرکت‌کنندگان کوچک‌تر اما نه خیلی کوچک بازار، علی‌رغم سابقه اعتباری محدود یا مشخصات ریسک بالاتر، فراهم می‌کنند تا از رتبه اعتباری بالاتر کارگزار اصلی استفاده کنند و تقریباً در هر نقطه و با هر کسی در دریاچه معامله کنند.

نکته مهمی که در مورد بازار بین دیلرها باید بدانید این است که این بازار یک شبکه جهانی از مکان‌های معاملاتی است که توسط بانک‌ها و موسسات مالی غیربانکی بزرگ (NBFIs) برای معامله ارز بین خود استفاده می‌شود. معاملات به صورت الکترونیکی یا ویس انجام می شود.

این بازار به صورت کاملاً غیر متمرکز به عنوان شبکه ای آزاد عمل می کند که در آن بانک ها و NBFI برای معاملات دوجانبه بدون نظارت نهاد مرکزی مذاکره می کنند. این بازار مفروض در واقع یک شبکه است.

بنابراین وقتی اصطلاح بازار بین دیلرها یا بازار بین بانکی را می‌بینید، به سادگی به شبکه‌ای اشاره می‌کند که در آن معاملات ارزی بین مؤسسات مالی و سایر شرکت‌های بزرگ مذاکره و انجام می گردد.

نرخ‌هایی که در این بازار معامله می‌شوند، سپس مانند شایعات به سایر قایق‌ها و جزایر کوچکتر (بقیه بازار FX) سرایت می‌کنند و به عنوان نرخ‌های مرجع توسط سایر فعالان بازار استفاده می‌شوند.

این نرخ ها همان چیزی است که (امیدواریم دقیقا همان چیزی باشد) توسط کارگزار فارکس خرده فروشی شما به شما معمولا با مارک آپ نمایش داده می شود.

اکنون که در حال بحث در مورد کارگزاران فارکس خرده فروشی هستیم، بیایید ببینیم آنها در کجای داستان ما قرار می گیرند. کارگزار فارکس خرده فروشی یکی از قایق های کوچک است.

البته، از آنجایی که برخی از کارگزاران خرد فارکس بزرگ‌تر از سایرین هستند، قایق‌های آن‌ها نیز در اندازه‌های متفاوتی هستند.

کارگزاران خرد فارکس

کارگزاران خرده فروشی فارکس نمی توانند مستقیماً با قایق های دیگر معامله کنند.

برای معامله، یک کارگزار خرد فارکس باید خود را به یک قایق بزرگتر متصل کند که به او اجازه می دهد به نام خود معامله کند. این نوع خاص از رابطه به عنوان PB یا Prime Broker شناخته می شود.

قایق بزرگ تبدیل به PB کارگزار فارکس خرده فروشی می شود.

PB نهادی است که مایل است در تمام معاملات تجاری خود که در دریاچه انجام می شود نماینده کارگزار خرد فارکس باشد و معاملات را به نام خود انجام دهد. اما قایق های بزرگ حساس هستند.

برای کارگزاران خرد فارکس بزرگ‌تر، آنها می‌توانند با یک قایق بزرگ وارد رابطه کارگزار اصلی (PB) شوند.

برای کارگزاران کوچکتر، آنها برای قایق های بزرگ بسیار خطرناک در نظر گرفته می شوند. چون استانداردهای سفت و سخت را برآورده نمی کنند و نمی توانند رابطه  PB را تضمین کنند، که آنها را از معامله با دیگران در بازار FX باز می دارد.

خوشبختانه، انواع خاصی از قایق‌ها وجود دارند که رابطه با کارگزاری اصلی یا همان PB با یک قایق بزرگ دارند و خدماتی را به این کارگزاران کوچک‌تر ارائه می‌دهند که به آنها امکان استفاده از این رابطه را می دهد. این نوع خاص از قایق های متوسط به عنوان Prime of Prime یا PoP شناخته می شود.

Prime of Prime یا PoP چیست؟

Prime of Prime یا PoP به شرکتی اطلاق می‌ گردد که یک حساب کاربری در یک کارگزار اصلی (PB) دارد و خدمات خود را به سایر فعالان بازار مانند کارگزاران فارکس ارائه می‌دهد.

PoP ها شکاف بین بازارهای FX نهادی و خرده فروشی را با امکان دادن به کارگزاران خرد فارکس برای استفاده از روابط اعتباری PoP با PB های آن پر می کنند.

PoP به بروکر خرد کوچکتر اجازه می دهد تا از طریق آن معامله کند. راه دیگری برای کارگزاران خرد فارکس کوچکتر که بتوانند با معامله گران بزرگتر معامله کنند، این است که از یک کارگزار فارکس خرد بزرگتر را که رابطه قبلی با یک معامله گر اصلی دارد استفاده کنند.

اوردر یا Order چیست؟

معامله گران خرد فارکس در بازار معامله نمی کنند. کارگزار شما بازار خود را برای معامله شما ایجاد می کند. و شما فقط با کارگزار فارکس خود معامله می کنید. وقتی اوردری را وارد می کنید، این کارگزار شما است که آن را می گیرد.

اوردر دستورالعملی برای خرید یا فروش است که توسط شما از طریق حساب خود در پلتفرم معاملاتی کارگزار شما ارسال شده است.

به عنوان یک معامله گران خرد فارکس، وقتی سفارش خرید یا فروش یک جفت ارز را وارد می کنید، کارگزار فارکس طرف مقابل این معامله است. 

و شما می توانید آن را با خواندن سند توافقنامه مشتری هر کارگزاری که به خوبی تنظیم شده است تأیید کنید. کارگزار فارکس شما ممکن است محیط معاملاتی را برای شما فراهم کند که شبیه به معامله در دریاچه عظیم باشد. کارگزار شما از بازار واقعی FX تقلید می کند تا شبیه بازار واقعی به نظر برسد.

برای مثال، قیمت‌هایی که در پلتفرم معاملاتی شما نشان می‌دهد ممکن است شبیه به آنچه در بازار واقعی نشان داده می‌شود باشد.

اما در نهایت، شما با معامله‌گران دیگر معامله نمی‌کنید. کارگزاری فارکس شما تنها طرف مقابل شماست. به عبارتی، کارگزار شما تنها محل اجرا برای انجام تمام سفارشات شماست.

از آنجایی که شما فقط با کارگزار معامله می کنید، یک بازار جداگانه، اما موازی با بازار واقعی است.

هنگامی که شما در حال معامله کردن هستید، تنها کاری که انجام می دهید این است که در بازار داخلی کارگزار فارکس خود بازی کنید. 

هیچ پولی از بروکر خارج نمی شود. فقط زمانی که نیاز به پوشش معاملاتی داشته باشد، از پول واقعی توسط کارگزار استفاده می شود.

اما این معاملات پوششی توسط کارگزار انجام می شود، نه شما. معامله شما هرگز به بازار نمی رود. همچنین با معامله گران دیگر معامله نمی کنید. حتی با معامله گران دیگری که از کارگزار فارکس مشابه شما استفاده می کنند هم معامله نمی کنید. 

برای مثال، اگر شما و تریدر دیگری از یک کارگزار استفاده کنید، هر دو هرگز با یکدیگر معامله نخواهید کرد، هر دوی شما همیشه فقط با کارگزار معامله خواهید کرد و شما هر دو در یک قایق در آکواریوم های جداگانه هستید.

معامله گران خرد فارکس به بازار FX دسترسی ندارند. آنها فقط با کارگزار FX خرده فروشی خود معامله می کنند.

• پشتیبانی مناسب در تحلیل، استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک و سرمایه خود را در خدمات ما از جمله درخواست تحلیل سهم، اکسپرت مدیریت سرمایه و سفارش اکسپرت انتخاب کنید.