بلاکچین بیت کوین
پرسیدن اینکه چه چیزی در مورد بلاکچین بیت کوین بسیار خاص است مانند این است که بپرسید چه چیزی در مورد اینترنت بسیار خاص است.
قبل از بلاک چین، اگر بخواهید دادههای بسیار مهم را در یک کامپیوتر ذخیره کنید، نیاز به یک نفر یا نهادی داشتید که دادهها را کنترل میکرد. این بدان معناست که به مرجع مرکزی نیاز بود.
به عنوان مثال، موجودی حساب بانکی شما.مالک این Data ها بانک است و نحوه به روز رسانی دیتا ها را کنترل می کند.
بانک شما اطمینان میدهد که هر تراکنش توسط مشتری که وجوه آن جابجا می گردد معتبر و مجاز است. و هرگز به شما اجازه نمی دهد که پایگاه دیتای خود را مستقیماً تغییر دهید، حتی اگر خوب بخواهید.
این نهاد باید افراد امنیتی فناوری اطلاعات را استخدام کند تا از Data های خود در برابر هکرها و سایر افراد غیرمجاز محافظت کند.
حتی قبل از وجود کامپیوترها، این موضوع یک مشکل بود.
برای حفظ یک حساب یا هر نوع سابقهٔ تراکنش، همیشه باید شخص یا نهادی را بهعنوان مرجع مرکزی مشخص کنید. این مرجع مرکزی باید کسی باشد که LEDGER یا سابقهٔ کل تراکنشها را حفظ کند.
در آن روزگار، دفتر کل اساساً یک تکه کاغذ یا یک دفترچه چرمی دست ساز بود که با دست به روز می شد و در مکانی امن مانند کشوی میز نگهداری می شد.
اما به محض اینکه کامپیوترها در دسترس قرار گرفتند، دفتر کل به یک پایگاه Data ذخیره شده بر روی هارد دیسک یک کامپیوتر واقع در مرکزی منتقل گردید.
بعداً، متخصصان IT فهمیدند که احتمالاً ایده خوبی نیست فقط دیتابیس را بر روی یک کامپیوتر ذخیره کرد، زیرا اگر هارد دیسک خراب گردد یا کامپیوتر گرم و به آتش کشیده شود، دیتاها برای همیشه از بین میروند.
بنابراین بلاکچین بیت کوین بر روی چندین کامپیوتر کپی گردید تا Data ها ایمن باقی بمانند.
اما حتی با وجود چندین نسخه از دیتابیس، این نسخهها هنوز به دیتابیس اصلی یا رسمی وابسته بودند. که همچنان متعلق به و تحت کنترل مرجعی مرکزی بود.
به این معنی که اگر به نحوی دیتابیس اصلی یا رسمی هک کنید، میتوانید دفتر کل را دستکاری کنید و کارهای بدی انجام دهید، مثل افزودن صفرهای اضافی به موجودی حساب بانکی خود.این کنترل، ضعف بزرگی است که باید به مقام مرکزی تکیه کرد. اگر راه بهتری وجود داشت چه؟
اگر راهی برای نگهداری دفتر بدون نیاز به بانک یا سایر مقامات مرکزی برای مالکیت و کنترل دفتر کل وجود داشت چه؟
وارد تکنولوژی بلاکچین بیت کوین شوید. قبل از اینکه ساتوشی ناکاموتو مفهوم بلاکچین بیت کوین را ابداع کند، هیچ کس راهحلی برای حفظ یک دفتر توزیعشده را پیدا نکرده بود. اما خالق بیتکوین آن را پیدا کرد.
بجای نیاز به مالک برای دیتابیس، رویکرد او بر این بود که دیتابیس را در سراسر یک شبکه کامپیوتری ذخیره کند.
شبکه کامپیوتری
شبکه کامپیوتری مجموعه ای از کامپیوترهاست که در قسمت های مختلف جهان قرار دارند و از طریق اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند.هر کامپیوتر در شبکه کپی رسمی دیتابیس خود را نگه میدارد.
یعنی هیچ کپی اصلی ای وجود ندارد. و هر کپی از دیتابیس، کپی اصلی است. این دیتابیس جایی است که دفتر کل توزیع شده از آنجا می آید. رایانه ها از نظر فیزیکی در مکان های مختلف در سراسر جهان قرار دارند.
و هر کامپیوتر یک کپی از دفتر کل را نگه می دارد. کامپیوترها تراکنشها را چک کرده و تأیید میکنند که همه آنها معتبر هستند سپس تغییراتی را در دیتابیس اعمال میکنند.
هر زمان که بهروزرسانیها انجام می گردد، دیتابیس در سراسر تمام شبکه به اشتراک گذاشته میشود تا این اطمینان ایجاد گردد که هر کامپیوتر نسخه یکسانی را نگه میدارد.
بخش توزیع شده از این واقعیت ناشی می گردد که رایانه ها از نظر جغرافیایی در مکان های مختلف پخش هستند و در یک شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا مطمئن گردند که هر رایانه از یک دفتر کل استفاده می کند.
دیتابیس بلاکچین بیت کوین همچنین عمومی است تا همه بتوانند تغییرات را در زمان زمان واقعی مشاهده کنند.
بلاکچین بیت کوین نیاز به مالکیت و کنترل متمرکز Data های دیجیتال را از بین می برد.
بجای اینکه بخواهید به مرجع مرکزی اعتماد کنید تا تصمیم بگیرد چه زمانی دیتابیس را بهروز کند، بلاکچین بیت کوین بر اساس اجماع میان تمام کامپیوترهای شبکه استوار است.
اینکه کامپیوترها چگونه به اجماع میرسند بر اساس مجموعه برنامهها و دستوراتی به نام پروتکل استوار است. این پروتکل ها بر روی یک برنامه نرمافزاری اجرا می گردند که بر روی همهٔ کامپیوترهای شبکه نصب هستند.
تصور کنید که وقتی باید به صورت گروهی تصمیم بگیرید.
یک راه برای تصمیمگیری این است که بر اساس قاعده اقتدار و مرکزیت باشد که یک نفر تصمیم را برای کل گروه میگیرد.
راه دیگر این است که بر اساس اجماع باشد که هر نفر در گروه با تصمیم موافقت کند.
اولین راه حل روش نگهداری دفاتر دیجیتال یا رکوردهای تراکنشها قبل از زنجیره بلاک چین بود. مورد دوم پیشرفتی است که بلاک چین به آن دست یافت.
هزاران نفر تصادفی (یا رایانه) را تصور کنید:
که همدیگر را نمی شناسند و به هم اعتماد ندارند.
همه موافق هستند که فایلی حاوی تاریخچه همه تراکنش ها دقیق است.
بدون نیاز به نوعی واسطه شخص ثالث برای تایید صحت آن.
نبوغ فناوری بلاکچین بیت کوین این است که واسطه را از بین می برد و در عین حال زیرساختی را حفظ می کند که به غریبه ها اجازه می دهد با یکدیگر معامله کنند.
این کار را با حذف نقش من دفتر کل را حفظ خواهم کرد، انجام می دهد. و کنترل آن را از مقامات مرکزی مانند بانکها می گیرد و به شبکهای از رایانههای مستقل که در آن همه ما یک نسخه از دفتر کل داریم و آن را با هم نگهداری میکنیم، تحویل می دهد.
انتقال کنترل و تصمیم گیری از نهاد مرکزی به سیستم غیرمتمرکز بلاکچین بیت کوین
این انتقال کنترل و تصمیم گیری از یک نهاد متمرکز (فرد، سازمان یا گروه) به یک سیستم غیرمتمرکز اعتماد ایجاد می کند که خارج از کنترل هر نهادی عمل می کند و این یک موفقیت دیوانه کننده است.
بلاک چین اکنون امکان به اشتراک گذاشتن و نگهداری مجموعه ای از اطلاعات مانند رکورد تراکنش ها را با بسیاری از رایانه هایی که به یکدیگر اعتماد ندارند، می دهد. اما به خودی خود می توان به دقیق بودن دیتا ها اعتماد کرد.
فناوری بلاک چین چنان فناوری تغییر دهنده زندگی است که اکنون به عنوان یک فناوری همه منظوره طبقه بندی می شود.
با وجود اینکه معروف ترین نمونه فناوری بلاک چین بیت کوین است، اکنون در خارج از بیت کوین با سایر ارزهای دیجیتال به کار می رود.
بلاک چین دفتر دیجیتالی از تراکنش ها است که کپی شده و در کل شبکه ای از کامپیوترهای مستقل توزیع می گردد. و همچنین راهی برای ثبت اطلاعات به گونه ای فراهم می کند که تغییر یا هک کردن آن را دشوار می کند.
ارسال و دریافت بیتکوین
در بلاکچین بیت کوین برای ارسال یا دریافت بیتکوینها، شما باید از کیف پول بیتکوین استفاده کنید.اما برخلاف کیف پول در دنیای واقعی که واقعاً پول و کارتهای اعتباری شما را نگهداری میکند، یک کیف پول بیتکوین واقعاً بیتکوینهای شما را نگه نمیدارد.
به جای اینکه کیف پول بیتکوین واقعاً بیتکوینهای شما را نگه دارد، یک دستگاه سختافزاری یا برنامه نرمافزاری است که با بلاک چین بیتکوین تعامل میکند و اطلاعات لازم برای ایجاد تراکنشهای بیتکوین را فراهم میکند.
بخشی از اطلاعات به نام آدرس کیف پول یا به سادگی آدرس نامیده میشود.
تراکنشهای بیتکوین را میتوان به عنوان انتقال بیتکوین از یک آدرس به آدرس دیگر توصیف کرد.
به عنوان مثال، بگذارید بگوییم سارا میخواهد بعضی از بیتکوینها را برای علی ارسال کند. هر کدام از آنها یک کیف پول بیتکوین دارند که آدرسی برای آنها ایجاد میکند.
سارا آدرس بیتکوین علی را ارائه میدهد، سپس کیف پول او از او درخواست می کند که تراکنش را تأیید کند.
بیتکوینها از آدرس علی به آدرس سارا منتقل می گردند و این جابهجایی بر روی بلاک چین بیتکوین ثبت می گردد.
ساده به نظر میآید اما پشت صحنه خیلی چیزهای دیگری در حال اتفاق افتادن است.
در این بخش، ما قصد داریم بیشتر در مورد کیف پول رمزارز بیاموزیم.
کیف پول بیت کوین چیست؟
کیفپولهای بیتکوین کاملاً متفاوت از کیفپولهای فیزیکی هستند. به جای ذخیره پول، کیفپولهای بیتکوین چیزی به نام کلیدها را ذخیره میکنند.
و یکی از این کلیدها که به نام کلید خصوصی است این امکان را فراهم میکند که بیتکوینهای خود را به آدرس دیگری ارسال کنید.
هنگامی که شما شروع به استفاده از بیتکوین و رمزارزهای دیگر میکنید، مهم است که یاد بگیرید چگونه کیفپولها کار میکنند.
در ارتباط با کیفپولهای رمزارز، با اصطلاحاتی مانند کلید خصوصی، کلید عمومی، آدرس و عبارت بازیابی (seed phrase ) روبرو هستید.
درک پایه ای از مفاهیم اساسی بلاکچین بیت کوین کیفپولهای رمزارز میتواند از اشتباهاتی که ممکن است هزینهای برای شما داشته باشد، جلوگیری کند.
کلید خصوصی، کلید عمومی و آدرس چیست؟
برای ارسال و دریافت پول آنلاین، به طور معمول نیاز به شماره حساب و رمز عبور دارید. در دنیای بیتکوین، این موارد به نام کلید عمومی و کلید خصوصی است.
کلید عمومی و خصوصی
بیتکوین از یک سیستم دو کلیدی استفاده میکند که کلید عمومی به شما امکان میدهد بیتکوینها را دریافت کنید، در حالی که برای ارسال بیتکوینها به کلید خصوصی نیاز است. از نظر ریاضی این دو کلید به هم مرتبط هستند.
کلید خصوصی یک شماره منحصر به فرد و مخفی است که تنها شما اطلاعات آن را دارید. و برای امضاء تراکنشها استفاده می گردد. این امضای دیجیتال برای ارسال بیتکوین لازم است.
کلید عمومی یک شماره خیلی طولانی است، بنابراین نسخه خلاصه ای از کلید عمومی استفاده می گردد که خواندن آن آسانتر است. این فرمت فشرده یا نسخه خلاصه از کلید عمومی، آدرس است.
آدرس بیتکوین، یک رشته 26-35 کاراکتر الفبایی و عددی است که با شماره 1 یا 3 یا bc شروع میشود.
مثالی از یک آدرس را ببینید:
1AYJ2fXPABrS7RXqH2dfcAMwHAXk5Nrtoc
همچنین میتوانید آن را به صورت یک کد QR برای اسکن ببینید.
یک کد QR که مخفف پاسخ سریع است نمایانگر آدرس است که میتواند توسط دوربین تلفن همراه شما خوانده شود.
وقتی میخواهید بیتکوین برای یکی از دوستانتان بفرستید، از دوستتان آدرس بیتکوین خود را میپرسید.این آدرس را میتوانید آزادانه با عموم به اشتراک بگذارید و هر کسی می تواند برای شما بیتکوین بفرستد.
از سوی دیگر، کلید خصوصی همانطور که از نامش پیداست، باید خصوصی نگه داشته شود.
اما اگر کنجکاو هستید، کلید خصوصی اینگونه به نظر میآید:
L5eb3xFcPHSoSytWm77UVgC6vRk4pNrhjQMQNwfootvYnzZQLXJh
آن را به عنوان یک رمز عبور تصور کنید که به شما امکان اثبات مالکیت و خرج کردن بیتکوینهای مرتبط با آدرس شما روی بلاکچین بیت کوین را میدهد، مثل اینکه از یک رمز عبور برای دسترسی به حساب بانکی خود استفاده می کنید.
شما هرگز تحت هیچ شرایطی نباید کلید خصوصی خود را با هیچ فرد دیگری به اشتراک بگذارید.
هیچکس نباید هرگز کلید خصوصی شما را ببیند چرا که فردی که کلید خصوصی را میشناسد، کنترل موجودی در یک آدرس کیفپول را دارد.
اگر کسی کلید خصوصی شما را دزدید هیچ راهی برای اثبات این واقعیت وجود ندارد که بیتکوینها به شما تعلق دارند.
نقش کلید عمومی، خصوصی و آدرس کیف پول شما به شرح زیر است:
- کلید عمومی شما مانند شماره حساب شماست.
- آدرس شما نسخه کوتاهشدهای از شماره حساب شماست. و آن را به مردم میدهید تا بیتکوین برای شما بفرستند.
- کلید خصوصی شما مانند رمز عبور شماست که مالکیت بیتکوینهای مرتبط با یک آدرس را اثبات میکند.
- فرستنده برای ارسال بیتکوین به گیرنده نیاز به آدرس گیرنده دارد. اولین بار که بیتکوینها در آدرس گیرنده قرار گرفتند، او میتواند با استفاده از کلید خصوصی خود آنها را انتقال دهد یا برداشت کند.
کلیدها و آدرسها از کجا میآیند؟
کلید خصوصی
همه چیز با کلید خصوصی شروع می گردد، که فقط یک شماره تصادفی است:
این عدد طولانی با تبدیل آن به فرمت هگزادسیمال کوتاه می گردد.
هگزادسیمال یک سیستم شماره گذاری است که در آن از 16 رقم ممکن برای نمایش اعداد استفاده می گردد.
ده رقم اول: 0، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8 و 9. نشان دهنده همان ارزشی است که شما به آن عادت کرده اید.
شش رقم باقیمانده با نماد A، B، C، D، E و F ارزش 10، 11، 12، 13، 14 و 15 را نشان می دهند.
بنابراین یک رقم هگزا دسیمال می تواند 16 مقدار مختلف را به جای 10 معمولی نشان دهد. و این یک کلید خصوصی است. یک عدد تصادفی بزرگ در قالب هگزادسیمال.
یک کلید خصوصی می تواند هر عددی بین
1 تا 115792089237316195423570985008687907852837564279074904382605163141518161494337
باشد.
کلید عمومی
کلید عمومی شما از کلید خصوصی شما مشتق می گردد. اما بیایید یک دقیقه صبر کنیم، کلید عمومی عمومی است و دیگران میتوانتد آن را ببینند. آیا به این معنی است که مردم همچنین قادر به دیدن کلید خصوصی شما خواهند بود؟
نه.
هرچند که کلید عمومی از کلید خصوصی بوجود می آید، اما نمیتوانید به صورت معکوس کار کنید و سعی کنید کلید خصوصی را پیدا کنید.
چگونه؟ خب، این پیچیده است. بگذارید فقط بگوییم که در بلاکچین بیت کوین یک الگوریتم بر مبنای چیزی به نام معادلات رمزنگاری منحنی بیضوی (ECC)، جلوی شما را از فهم کلید خصوصی حتی اگر کلید عمومی را بدانید، میگیرد.
به عبارت دیگر، کلید خصوصی شما توسط الگوریتم های ریاضی جدی محافظت می گردد.
کلید خصوصی و عمومی به صورت ریاضی به یکدیگر متصل هستند. بنابراین در حالی که بسیار آسان است که یک کلید عمومی از یک کلید خصوصی ایجاد گردد، عملی ناممکن است که کلید خصوصی از یک کلید عمومی ایجاد گردد.
یک کلید خصوصی میتواند به یک کلید عمومی تبدیل گردد، اما یک کلید عمومی نمیتواند به صورت معکوس به یک کلید خصوصی تبدیل گردد.
آدرس
کلید عمومی سپس فشرده می گردد تا کوتاهتر و آسانتر برای استفاده به کار رود.
بنابراین یک آدرس را به عنوان یک نمایش کوتاه تر و کمی ساده تر از کلید عمومی در نظر بگیرید.
به عنوان خلاصه، کلید خصوصی کلید عمومی را ایجاد میکند، که به نوبه خود، فشرده و خلاصه می گردد تا آدرس عمومی بوجود بیاید.
هر مرحله به عنوان یک تابع یکطرفه در نظر گرفته میشود. یعنی برای یک رایانه بسیار دشوار است که هر عملیات را معکوس کند و از مرحله قبلی دیتا را بیابد.
چگونه کلیدها و آدرسها تولید میشوند؟
اگر توجه کرده باشید، همه چیز با کلید خصوصی آغاز می گردد. کلیدهای خصوصی معمولا با کیف پول بیت کوین شما تولید می گردند. همه اینها در پشت صحنه انجام می گردد، اما خوب است که درک سطح بالایی از روند تولیدشان داشته باشید.
نرمافزار کیفپول یک عدد تصادفی ایجاد میکند.
این عدد تصادفی به کلید خصوصی تبدیل میشود.
نرمافزار کیفپول از این کلید خصوصی بطور خودکار برای تولید کلید عمومی استفاده می کند.
سپس با این کلید عمومی، یک آدرس تولید می گردد.
تبریک میگوییم شما حالا یک آدرس تازه برای ارسال و دریافت بیتکوین دارید.
چه اتفاقی میافتد اگر کلید خصوصی خود را از دست بدهید؟
گم کردن کلید خصوصی شما مشابه گم کردن پول شماست.
حتی با وجود استفاده از کلید عمومی یا آدرس، به دست آوردن کلید خصوصی شما امکان پذیر نیست.
شما برای انتقال یا خرج کردن بیتکوینهای خود، نیاز به امضای دیجیتال برای تأیید تراکنش دارید، و برای ایجاد امضای دیجیتال، نیاز به کلید خصوصی دارید.
پس بدون کلید خصوصی هیچ امضای دیجیتالی و بدون امضای دیجیتال هیچ تراکنش صورت نمی گیرد.
ریاضیات پیچیده برای اطمینان از اینکه کلید خصوصی نمی تواند از طریق کلید عمومی مشخص گردد استفاده می شود، به خصوص که کلید عمومی یا همان آدرس برای همه در شبکه بیت کوین قابل مشاهده است.
اگرچه این رویکرد بسیار بیرحمانه است، حداقل میدانید که هیچکس یا هیچ نهادی مانند دولت نمیتواند پشت شما باشد و بیتکوینهای شما را ضبط و مسدود کند.
تنها یک کلید خصوصی برای دسترسی به بیتکوینهای شما وجود دارد و شما و تنها شما کاملاً مسئول آن هستید.
اگر آن را گم یا فراموش کنید، کسی را به جز خودتان برای سرزنش کردن ندارید.
خلاصه:
- کلیدهای عمومی و خصوصی همیشه به صورت جفت ایجاد می گردند.
- کلید عمومی برای دریافت بیتکوینها به کار می رود.
- به دلیل طول آن، به فرمتی به نام آدرس فشرده می گردد.
- آدرس مشابه شماره حساب یک حساب بانکی است.
- کلید خصوصی چیزی است که به شما اجازه می دهد وجوه متصل به یک آدرس در بلاکچین بیت کوین را کنترل کنید و تراکنش ها را از آن آدرس آغاز کنید.
- همانطور که میبینید، ذخیره بیتکوینها به سادگی به معنای نگهداری کلیدهای خصوصی است.
- پشتیبانی مناسب در تحلیل، استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک و سرمایه خود را در خدمات ما از جمله درخواست تحلیل سهم، اکسپرت مدیریت سرمایه و سفارش اکسپرت انتخاب کنید.
اگر کلید خصوصی را گم کنید، دسترسی به ارزهای موجود در کیف پول خود را از دست میدهید.
بله، کلید عمومی آدرس کیف پول است.
کلید خصوصی برای دسترسی به ارزها در کیف پول استفاده میشود، در حالی که کلید عمومی برای دریافت ارزها به کیف پول شما توسط دیگران استفاده میشود.